اثر نوسان یک رشته ی الاستیک پشت استوانه صلب بر کاهش ضریب پسآ در جریان سیال تراکم‌ناپذیر: روش مرز غوطه ور-شبکه بولتزمن-شبکه فنر

تحقیق حاضر یک حل عددی از تقابل سازه­ی الاستیک-سیال تراکم ناپذیر با استفاده از روش مرز غوطه­ور است، که در آن فاز جامد یک رشته­ الاستیک قرار گرفته پشت یک استوانه صلب در جریان سیال است. هدف، بررسی اثرات متقابل این رشته و استوانه بر یکدیگر و به طور خاص اثر رشته الاستیک بر کاهش ضریب پسآی استوانه است. در روش مرز غوطه­ور، فاز جامد و سیال در دو ناحیه مجاز از هم حل می­شوند. برای حل جریان و مومنتوم فاز سیال از معادلات شبکه بولتزمن استفاده شده است. در تحقیق حاضر رشته­ الاستیک برخلاف تحقیقات گذشته بدون نیاز به حل معادلات ساختاری پیوسته جامد الاستیک، به صورت یک شبکه از جرم های متمرکز و المانهای فنر که می­تواند خواصی چون مدول الاستیسیته و صلبیت خمشی رشته­ الاستیک را پوشش دهد، مدل شده و با روش مرز غوطه­ور با حل جریان مرتبط است. نتایج نشان داده است که جرم، هندسه و محل قرار گیری رشته پشت استوانه­ صلب، بر پایداری و کاهش ضریب پسآی آن اثر گذار است. اثبات وجود یک نقطه­ کمینه ضریب پسآ و تحلیل آن به عنوان دیگر زمینه­ تفاوت این تحقیق با تحلیل­های پیشین محسوب می­شود.